26 Ekim 2014 Pazar

Gelin. Hadi gelin bize.

Yazmadıkça yazmadıkça içimdekilerin biriktiğini çok hissettiğim oldu ama ilk defa bu gece bu içimdekiler çıkma gereği duydu. Yani sürekli düşünüp düşünüp duruyodum ya ben şimdi. bu gece bulunduğum ortamda olayların başladığı yere gitti aklım ve artık yazmalıyım dedim. birisinin gelini olma fikrine alışamamışken ben yenge oldum. evet nişanlandım. her şey ışık hızıyla oldu ha iyi de oldu. çünkü bu tip işlerin böyle hızlı olması taraftarıyım. kendimi biliyorum bi kere. evliliktir, nişandır, istemedir bana kalsa bana bırakılsa ben her türlü o işten dönerim. bi yol bulurum bi bahane bulurum girişemem o işlere. korkarım bi kere ben. her neyse hızlıca nişanlandım ben. hızlıca nişanlandığım gibi bir çok sıfatı da beraberinde yüklendim. gelin oldum öncelikle. 27sinden sonra birine anne demek birine baba demek o kadar zormuş ki... çıkmıyo. bildiğin anne kelimesi ağzımdan çıkamıyor. düşün basite indirgeyelim günde onlarca kez kullandığınız kelimeyi tek bir kez dahi söyleyemiyorsunuz birisine. anneme ihanet ediyomuş gibi hissettim. her önüme gelenden fikir alıyorum. söyleyemiyorum. söylemezsen bir daha söyleyemezsin telkinleriyle birlikte zorlanarak ıkınarak sıkınarak söyleyebildim sonunda. ha şiimdi diceksin aştın mı? hayır canım aşamadım. halaa kolaylıkla anne diyemiyorum.. zorakii.. herneyse onlarca yeni akrabam oldu. herkes beni tanıyodu ama ben konuştuğum kişi hala mıydı teyze miydi diye düşünüyorum. en sonunda bıraktım akrabalık derecelerini. koyverdim gitsin :) bide nişanlımın ailesinin küçük bi yerde oturması sebebiyle eski adetleri hiç bitirmemişler. biiiiiiirrrr sürü adet. allahım. hiçbirşeyi kesinlikle yapmam demiceksin onu anladım. çünkü neye ben hayatta yapmam diyorsan hopppp o dediğin şey tam başında bitiveriyor. bu ilişkide ilk olarak öğrendiğim şey bu oldu zaten. artık kim karşımda aa ben onu hayatta yapmam diyosa direk uyarıyorum. aman deme öyle. hayırlısı de sus. ömrümde gitmediğim kadar düğüne gittim ben bu yaz. cumaları düzenli olarak telefonum çalıyor kayınvalidem tarafından"kızım amcamın torununun düğünü var gelcen mi? davet ettiler seni de" hayır diyemiyosun. olmuyo yani. kadın kayınvaliden. ha bi antiparantez açayım, biraz tecrübeli arkadaşlarımdan aldığım bilgilere göre ilk zamanlarda onlarda öyleymiş artık çıkarmışlar tırnakları her istemediklerine kolaylıkla hayır diyebiliyorlarmış. bende o zamanı bekliyorum. attırayım imzayı basıcam kırbacı basıcam... aa pardon  bunun yeri burası değildi :) herneyse işte. düğünleri adetleri valla bi yazmaya başlasam ayrı bi başlık olur o konu.. çok dertliyim gerçekten. ama şimdi düşünüyorum da eğer karşıma çıkan adamı sevmesem hayatta katlanmam böyle şeylere umurumda bile olmaz adetler gelenekler görenekler. yemişim adeti. adet mi kaldı bu zamanda.oy çok uykum geldi yine toparlayamadım cümleleri. bu defa ay artık daha sık yazıcam triplerine girmiyorum en son böyle dediğimin üzerinden bi yıl geçmiş. hadi öpito.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder