Bi sallandık yine dün gece.. korktuk. deli gibi bi kalp çarpıntısı süregeldi ardından. sonra bi üşüme felan. dakikalarca terasta kaldık. acaba sokağa mı çıksak diye düşündük. anında bi iki eşyayı çantaya doldurup kapı eşiğine bıraktık. arabayı garajdan çıkardık. fenerler cebimizde... saatler sonra terasa en yakın yere yattık. hepimiz aynı yerde.. çoraplarımız ayaklarımızda hırkalarımız üzerlerimizde. kaçarsak dışarda üşümeyelim felan.. neyse.. 99 d.ep.reminde nerdeyse psikolojimiz bozulunca o zamandan sonra olan en uzun ve en hissedilebilir depremde aynı korkuları yaşamamız kaçınılmaz oldu.. sonuç olarak korkak bi aileyiz biz..