Çıkıp Gelen

İki arkadaşım vardı benim. Aralarından su sızmazdı. Biri ne kadar çocuksa diğeri bi o kadar
olgundu. bi gün geldi. Birisi bi kızla çıkmaya başladı zaman geçti ayrıldılar.. zaman geçti diğeri arkadaşının eski sevgilisine aşık olduğunu anladı. Arkadaşına anlattı durumu. Yine her zamanki olgunlukla karşıladı arkadaşını. Ama arkadaş kalmaları zordu o zamandan sonra. Neredeyse çocukluktan bu güne gelen arkadaşlıkları bozuldu. Bir tek onunla değil hepimizle kopardı bağlarını. Sadece sevgilisiyle gün geçirmeye başladı... yaklaşık bi yıl sonra messengerda karşılaştık.. Çevrimdışı yazıyordu bana.. Sabahlara kadar uzayan muhabbetimiz naber nasılsından ileri gitmiyordu bu kez. durup durup sağlığın yerinde değil mi? diye soruyordu sadece.. o vurdumduymaz adam benim sağlığımı soruyordu. Kırgınlık vardı.. Bunca zamanın kırgınlığı.. Yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmiyordu o zaman.. Hiç konuşmayan ben bile onunla konuşurken yoruluyordum. Hiç moralimiz bozuk olmazdı hep birlikteyken.. Zaman götürdü her şeyi.. Onun o deliliğini de götürmüş.. Kocaman bi adamla konuşuyorum sanki.. gerçi susuyoruz sadece... belki kırgınlıklarımız geçince tekrar gülmeye başlarız..