26 Şubat 2010 Cuma

Her Kahraman Gibi Erken Gittin..

         Özür dilerim.. Gerçekten.. Hayalimdeki bu değildi, hayalimdeki sen başka biriydi. Böyle değildi bu rüyanın sonu. Hayatımda en son üzmek isteyeceğim kişiydin.. Zihnimde her zaman ayrı bir yerde tuttuğum insandın. Kırılmışlıklarına bir yenisini de ben eklemek istemezdim. Ama üzgünüm. Üzgünüm işte lanet olasıca! Kendi kırılmışlıklarımı onaramazken bir başkasını onarmaya çalışmak.. hata! hata üzerine hata! Özür dilerim.. Çok üzgünüm..

        Her seferinde bir kez daha anlıyorum ki ne masallar var şu hayatta mutlu sonla biten ne de rüyalar.. Neden her yol kırılmışlıklara çıkıyor? Neden mutlu gibi gözüksekte aslında mutsuzluğun dibinde buluyoruz kendimizi? Neden!?  Ne kadar acı...

    Mutlu olabilmeyi dilemiyorum artık, huzurlu olabilmeyi... Hiç bir şey beklemiyorum artık.. Beklentilerimin tükendiği noktadayım. İyice hayallerdeyim artık. İnanmayın hiç bir dediğime. Her gün bir başka birisiyim ben. umursamazlığın dibindeyim. lanet olasıca karamsarlığın dibindeyim, boğazıma kadar bokun içindeyim!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder